جواب

آیا مذاکره میکنید

فارسی

ریشه‌شناسی

• فارسی
• واژه ( جواب ) پارسی است. واژه یِ جوب ( جواب ) برگرفته از واژه یِ ( گَوب ) در زبانِ ایرانیِ باستان به چمِ ( گُفتن ) می باشد. ( گوپ ) در زبانِ اوستایی نیز به چمِ ( گفتن و سخن راندن ) بوده است. ( بسنجید با واژه یِ ( گپیدن، گپ زدن ) ) پَسگشتها ( references ) : 1 - Kent 182, B 482, H - H 926 2 - رویه یِ 22 از نبیگِ ( راهنمایِ ریشه یِ فعلهای ایرانی ) نوشته یِ ( دکتر محمد مقدم ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . دیدگاهِ نویسنده یِ پیام: اگر بخواهیم نازک بینانه بنگریم، بُن کنونیِ واژه یِ ( گفتن ) باید همان ( گُب ) باشد بمانندِ ( یافتن/یاب ) ، ( کوفتن/کوب ) ، ( روفتن/روب ) ، ( خفتن/خواب ) ، ( آلوفتن/آ - لوب: همریشه با واژه یِ LOBH در زبانِ سانسکریت ) ، ( شیفتن/شیب ) و. . . که گذار به بُن کنونی در این واژه ها همراه با دگرگونیِ آواییِ ( ف/ب ) می باشد. "گَوب GAUB" در پارسی باستان واژه یِ "جوب/جواب" در عربی از واژه " گَوب" برگرفته شده است.

آوایش

• [جَواب]

اسم

جواب

1. پاسخ.
2. آن چه پس از حل مسئله یا معادله به دست می‌آید.

صفت

1. جبران، تلافی.
2. نتیجه آزمایش یا آزمون.

––––

منابع

فرهنگ لغت معین