جونه‌جونه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /جونِه/جونِه/

صفت

جونه‌جونه

1. در زبان فارسی به معنی وسواس زیاد به خرج دادن بویژه در زنان است.

   چؤخ جونه جونه دِ.

   خیلی وسواسه.