جیر

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /جِیر/

صفت

جیر

1. منعطف، لاستیکی، کششی.
2. پوست دباغی شده نرم که از آن لباس، کفش، کیف و غیره تهیه کنند.

زبان دیگر

• عربی

اسم

1. آهک زنده.

زبان دیگر

طبری

1. گیل.
2. جیغ.
3. ویر کردن (رُ. کَ دَ)

قید

1. زیر.
2. نازک.

مصدر لازم

1. داد و فریاد کردن.

مترادف‌ها

• هجیر
• انجیر

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین