حق‌التولیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌‌اُلتوَلّیه/

اسم مرکب

حق‌التولیه

1. مبلغی که متولی از درآمد موقوفات، بابت مدیریت آن برمی‌دارد.

   کازرون به تیول قورچی‌باشی بوده و یکصد تومان حق‌التولیه نیز با قورچی‌باشیان بوده. «سمیعا»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن