فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /حَق‌اُلسُُکوت/

  اسم مرکب

ویرایش

حق‌السکوت

  1. پول یا مالی که در ازای فاش نکردن رازی به کسی داده میشود.
    آن را فروخت و نصف پولش را بالا کشید. مباشر هم یک دانگ حق‌السکوت گرفت. «آل‌احمد»
  2. پول یا مالی که برای پنهان نگه داشتن رازی به کسی داده شود.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین