حق‌الورود

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌اُلورود/

اسم مرکب

حق‌الورود (منسوخ)‎

1. ورودیه.

   اگر بنا بشود که برای نشان دادن کلکسیون‌ها حق‌الورودی بگیرد، می‌تواند هر هفته مبالغی به جیب بزند. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن