حنگ

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /حَنَگ/

اسم

حنگ

1. مترادف شوخی در زبان فارسی؛ زمانی صرف میشوند که بخواهند توقف شلوغ‌کاری دو کودک را خاتمه دهند.

   حَنَگ اِلَمیز.

   شلوغ نکنید.

واژه‌های مشتق شده

• خشحنگ

منابع

• فرهنگ شمس