حوردیس

فارسی

صفت

1. [عربی. فارسی، مرکب از حور + دیس (ادات تشبیه)] [قدیمی] زیبا؛ مانند حور: ◻︎ چه قدر آورد بندۀ حوردیس / که زیر قبا دارد اندام پیس (سعدی۱: ۱۴۲).