حکمت‌مشارقه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /حِکمَت/مشارقه/

اسم مرکب

حکمت‌مشارقه (فلسفه‌قدیم)‎

1. شاخه‌ای از فلسفه که راه کمال و رسیدن به حقیقت را از طریق الهام و شهود میسر می‌داند. حکمت اشراق.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن