خداوند‌الموت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /خُداوَند/اَلَموت/

اسم مرکب

خداوندالموت (باطنی)‎

1. لقب و کنیه حسن صباح بود که در آن موقع یک مرد ۳۵ ساله بود.

   خداوند ما علی‌ذکره‌السلام می‌گوید که پیوسته باید راست و درست بود و من همواره اندرز او را بخاطر دارم.

2. نام کتابی تحت همین عنوان، تألیف توسط پل‌آمیر و ترجمه فارسی آن بواسطه ذبیح‌الله منصوری.

منابع

• خداوند الموت