خربزه
…
فارسی
ویرایشریشه شناسی
ویرایش- نیاهندوایرانی
آوایش
ویرایش- [خِر/بِزع]
اسم
ویرایشخربزه
- میوه‌ای که بوته آن یکساله و پرورش دهندگان آن را بُستانکار می‌نامند تخصص ویژه می‌خواهد. میوه نارس یا شیرین نشد خربزه را خِرچع می‌نامند.
- یک مثل قدیمی و پندآموز می‌گوید: خربزه شاه است انگور پادشاه.
ریشه شناسی ۲
ویرایش- فارسی
اسم
ویرایشخَ بُ زِ
- گیاهی است از تیره کدوییان که میوه‌اش درشت و شیرین و آب‌دار.
استعاره
ویرایش- پوست خربزه زیر پای کسی گذاشتن کنایه از: وسیلة اغفال کسی را فراهم کردن و او را دچار لغزش ساختن.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||