خستو

فارسی

(خَ)

صفت

1. مقر، معترف.

جمع

1. خستوان.

منابع

• فرهنگ لغت معین

معنی

اقرارکننده

1. اقرارکننده

آوایش

1. خُسْتو

جمع

1. این واژه صفت است و اگر جانشین اسم شود به صورت خستوان جمع بسته می‌شود.

هسته

خَستو

برگردان‌ها

انگلیسی

self confessed

• kernel