فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • پارسی باستان

آوایش ویرایش

  • /خش/تره/

  اسم خاص ویرایش

خشتره

  1. (ادیان): یکی از سه صفت مهم دینی و اخلاقی: درخشش حکومت و قدرت، شاید فره‌ایزدی.
    به تعابیر دیگر خشاثره، از اصطلاحات مشترک زبان پارسی باستان، زبان‌ مادی سده هفتم پیش از میلاد. این عبارت ممکن است با خوش‌دره فارسی برابر است.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش