خط

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /خَطّ/

اسم

خط

1. اثر و نشانه قلم بر کاغذ و غیره.
2. ردیف، صف، نوشته، نویسندگی، فرمان.
3. کنایه از: موی صورت که تازه در آمده.
4. فاصله بین دو نقطه (ریاضی)
5. مسیر ویژه رفت و آمد پیوسته یک یا چند وسیله نقلیه.
6. خوشنویسی ،بطور مثال خطوط ششگانه ابن مقله و خطوط #چهارده‌گانه سبحان.
7. مرام، مسلک.
8. دستگاه انتقال یا جابه جایی چیزی در مسیر یا منطقه‌ای مشخص به وسیله لوله‌ها، سیم‌ها و مانند آن‌ها: خط گاز، خط لوله.

مثال‌ها

1. خط و نشان کشیدن، تهدید کردن.
2. خط بر آب دادن: ناپایدار و از بین رفتنی.
3. خط خرچنگ قورباغه: شیوه نوشتن ناشیانه، ناهموار و بد.
4. در خط بودن: در امان بودن، تحت حضانت بودن.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین