خنجیر

فارسی

(خِ یا خَ)

1. بوی تیزی که از سوختن استخوان، چرم، پشم و پنبة چرب چراغ خاموش گشته و مانند آن برآید.
2. هر چیز تند و تیز.

منابع

• فرهنگ لغت معین