فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /داسُ/دلوس/

داس‌و‌دلوس

  1. (قدیم): پست و فرومایه.
    دوش دانستم کاین رنج همه وسواس است/ مردم داس و دلوس ازدر روی آماس است.‌«منجیک»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن