در اختیار گرفتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَر/اِختیار/گرفتن/

اسم مرکب

دراختیارگرفتن

1. در اختیار گرفتن کاری یا چیزی← به تصرف درآوردنِ آن، بدست آوردنِ آن.

   پُستِ جیب پُرکنی را در اختیار گرفتند و به سر و کیسه کردن مردم می‌پرداختند. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن