دسار

دَس‌سار داشه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /دَسّار/

اسم مرکب

دسار

1. مترادف دستاس، آسیای‌دستی در زبان فارسی.

   دَسّارِ نَن چَک.

   با دستاس نرم کن.

منابع

• فرهنگ شمس