نام زبان

ویرایش

ریشه شناسی

ویرایش
  • بهاری

آوایش

ویرایش
  • [دَمع/بَند]

دمع‌بند

  1. وابسته به دم، حال بحال شدن، تغییر یافتن ناگهانی.
    دمع‌بند ظاهرا باستانی‌ترین اصطلاح دماوند است و گذشتگان اظهار می‌نمودند قله دماوند مدام تغییر می‌یابد گاهی رأس و دامنه آن صاف و آفتابی است و گاهی مه‌آلود و ابری. دمع‌بند کنایه از همین صفت است.