دنگال

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /دَنگال/

صفت

دنگال (گفتگو)‎

1. بزرگ و وسیع، فراخ، جادار

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین