فارسی ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • کوتی

آوایش ویرایش

  • [دوو/دوو]

اسم ویرایش

دودو

  1. لز حکام محلی دولت‌شهرهای اکد یا سومر تحت الوای حاکمیت کوتیان در بین‌النهرین ۲۱۷۲ تا ۲۱۳۷ پیش از میلاد.
    دیگر حکام تحت حمایت کوتیان: شول‌دورول، اوربائو، گوده‌آ و ناماخانی.
    دوو در گویش بهاری یعنی بلندشو، ولی وقتی اشاره به سریع انجام شدن فعل باشد مضاعف تکرار می‌گردد، دوودوو بلندشو بلندشو.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

منابع ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش