دیالکتیکی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دِیالِکتیکی/

صفت نسبی

دیالکتیکی (منطق)‎ (فلسفه)‎

1. (منطق): بر اساس دیالکتیک، جدلی.
2. (فلسفه): بر اساس دیالکتیک. مربوط به دیالکتیک.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن