دیفروغس

(غِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• معرب و یونانی

اسم

1. جسمی که پس از ذوب مس و طلا و نقره در ته کوره یا بوته باقی ماند.

منابع

• فرهنگ لغت معین