دیلمی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَیلَمی/

صفت نسبی

دیلمی

1. مربوط به دیلم؛ اهل یا ساکن دیلم.

   موسیٰ نیشابوری بعد از اینکه به جوان دیلمی رسید سلام کرد و جواب شنید و گفت ... «خداوند الموت»

منابع

• فرهنگ شمس/ خداوند الموت