دیم

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [دَی/یِم]

قید

دیم

1. سر زدن، دلجویی کردن، احوالپرسی از مریض.

صفت

1. زراعتی که آن را آبیاری نکنند بلکه با آب باران به عمل آید.

ریشه‌شناسی ۲

• عربی

1. دیمة

منابع

• فرهنگ لغت معین

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: dry farm