ذوا

[ذ ُ]

ریشه:اوستایی

معنی:آزبا،ازبای،نیایش،واژ(گویش زردشتی)


در عربی

ویرایش

کلمه ذوا جزء وام واژه های پارسی در عربی است و کلمه دعا در عربی از آن تقلید کرده و گونه تازی شده ذوا است.