ذِل

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /ذِل/

صفت

ذِل

1. مترادف زبل، شجاع، نترس، در زبان فارسی؛ زمانی صرف میشود که بخواهند کاری جسورانه را مشاهده کنند.

   چؤخ ذِل دِ!

   خیلی شجاع است.

منابع

• فرهنگ شمس