نگهبان نیزه‌دار هخامنشی

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /رامِح/

رامح

  1. (قدیم): نیزه‌زن. نیزه‌دار، کسی که در نبرد با نیزه مهارت داشت.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین