رباط
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /رِباط/---/رباط (جمع رباطات)
اسم ویرایش
رباط
- (قدیم): جاییکه در کنار جاده جهت استفاده کاروانیان ساخته شده بود؛ کاروانسرا.
- گروه سواران، گروه اسبان.
- رشته، پیوند، زردپی. نسج غضروفی و لیفی شکل که سبب ارتباط انساج مختلف و استحکام آنها در جای خود میشوند.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین