رببع

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /رُبْبَع/

اسم

رببع

1. مترادف جرئت در زبان فارسی، وقتی بحث ترس و شجاعت باشد، به میان می‌آید.

   رببع اِلَمَدِم گِدَم اِیرَله!

   جرئت نکردم برَوَم جلو!

منابع

• فرهنگ شمس