رزمخواه

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /رَزم/خواه/

آیم مرکب

رزمخوا

1. جنگجو، جنگ‌طلب.

   قُباد آمد آنگه به نزدیک شاه/ بگفت آنچه بشنید از آن رزم‌خواه «فردوسی»

منابع

• شاهنامه