زاغه

فارسی

(غِ)

اسم

1. سوراخی که در کوه، تپه یا بیابان برای استراحت چهارپایان آماده کنند.
2. کنایه از: چهاردیواری محقر و تنگ جهت زندگی فقرا.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

slummer