زنده
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /زِنده/
صفت ویرایش
زنده
- دارای زندگی، جاندار. روشن دل.
- ژنده؛ بزرگ، عظیم
- زندهدل، دلشاد، خوش مشرب.
ریشه شناسی۲ ویرایش
اسم ویرایش
زَندِ
- آتش زنه.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن