زی

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /زِی/

اسم

زی

1. هیئت، شکل.

حرف اضافه

1. سوی، طرف.
2. بیامد‌ هم آنگاه سالار بار/ فرستاده را بُرد زی شهریار «فردوسی»

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه