زیر اخیه رفتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /زیر/اَخیِّه/رفتن/

اسم مرکب

زیراخیه‌رفتن (گفتگو)‎ (مجاز)‎

1. بکاری برخلاف میل و اجبار تن دادن.

   نباید اجازه می‌دادی بچه نازنینت زیر اخیه ظالم‌ها برود.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن