سؤبگ

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /سِو/بگ/

اسم

سؤبگ

1. به معنی مجرد، جوان ازدواج نکرده به گویش بهاری.

   سؤبگ از دو عنصر خالص سؤ - بگ شکل گرفته و استنباط کلی از اصطلاح همان مجرد در مقابل ایلند است.

واژه‌های مشتق شده

• سرسؤبگ