فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • شاهنامه

آوایش ویرایش

  • /سارا/

  صفت ویرایش

سارا

  1. صاف، پاکیزه، زبده، خالص، بی‌غش، بی‌غل و غش، ویژه، پاک، بی‌آمیغ، ناب، تمیز، بی‌بار، زر‌سارا، عنبر‌سارا، مشک‌سارا.
    به پای اندرش مشک سارا بدی/ روان بر سرش چتر دیبا بدی. «فردوسی»
  2. نام زن ابراهیم پیغمبر و مادر اسحاق است. ساره به معنی شاهدخت شاهزاده، شاهزاده من .

منابع ویرایش

  • شاهنامه/ فرهنگ شمس