سامانوق

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /سامان/نؤق/

اسم مرکب

سامانوق

1. مترادف کاهدان در زبان فارسی، انباری در جوار طویله برای ذخیره علوفه زمستانی بویژه کاه در گذشته.

منابع

• فرهنگ شمس