ستاره شناس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سِتاره/شِناس/

صفت

ستاره‌شناس (نجوم)‎

1. آنکه در علم نجوم مهارت دارد یا به رصد پدیده‌های آسمانی می‌پردازد. اختر شناس، ستاره شمار، منجم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین