سق

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سَقّ/

اسم

سق (گفتگو)‎ (جانوری)‎

1. (عامیانه): سقف دهان، کام.

استعاره

1. سق کسی را با چیزی برداشتن: سخت عادت داشتن شخص به آن چیز.

واژه‌های مشتق شده

• سق بچه، سق زدن، سق سیاه، سق برداشتن، سق کشیدن، دق و سق

---

ترجمه
انگلیسی: palate palatal palatalize

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین