سمرغ

دهش‌شده به فارسی:سیمرغ

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /سُمُرُغ/

صفت مفعولی بهاری

سمرغ

1. مترادف مکیده در زبان فارسی که اغلب کنایه از طفل شیرخوار است.
2. در قصه‌های شب‌ به معنی سیمرغ که اکنون منسوخ شده است.‌ سُمُرُغ قوشه.

منابع

• فرهنگ شمس