سنیخر

فارسی

ریشه‌شناسی

از فارسی میانه snēxr «برف؟»، از بیتی به اشتباه منسوب به فردوسی ولی احتمالاً از شاعری دیگر.

اسم

1. یخچه، تگرگ.

   سنیخر چو باران درّین چکان

   نگون ابر باریده از آسمان

توضیح

این لغت بازسازی از «سینجر» است که در فرهنگها به معنی لخچه (پاره آتش) ضبط شده است که به نظر می آید هم در ضبط واژه و معنی آن و هم در بیت شعری که شاهد آورده شده تصحیف رخ داده است.