سپر
فارسی ویرایش
ریشه‌شناسی ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- [سِه/ پَر]
اسم ویرایش
- ابزاری جنگی از جنس فلز یا چرم که برای سالم ماندن از ضربات شمشیر و نیزه از آن استفاده می‌کردند.
- ~ بلای کسی شدن کنایه از: خطر یا دشواری مربوط به او را پذیرفتن.
- به کاموس بر تیر باران گرفت ..... کمان را چو ابر بهاران گرفت
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین