سیاهپوش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سیاه/پوش/

صفت

سیاهپوش

1. ویژگی آنکه به نشانه عزا، لباس سیاه بر تن دارد.

   رسم این بود که پیک‌های بدخبر، اسب خود را سیاهپوش می‌کردند. «خداوند الموت»

2. دارای پوشش سیاه.
3. (قدیم): کشیش.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن