سینه چاک

فارسی

(~.)

صفت مرکب

1. کسی که سینة وی بر اثر ضربت چاک برداشته.

(کن.)

1. رنج دیده، آزار کشیده.
2. مصیبت دیده.
3. دل - سوخته، عاش

قید

منابع

• فرهنگ لغت معین