شاش‌بند

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شاش/بَند/

اسم مرکب

شاش‌بند

1. مرضی که بر اثر آن بول از مجری خارج نشود و شخص نتواند ادرار کند، حبس‌البول.
2. نهایت ترس و اضطراب.

منابع

• فرهنگ لغت معین