شاطرانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شاطِرانه/

صفت

شاطرانه (قدیم)‎

1. به شیوه شاطران.

   عبدالرحیم اصطخری ... جامه‌های شاطرانه می‌پوشید و سگان داشت که به شکار می‌بُرد. «عبدالرحمان جامی»

منابع

• فرهنگ فرهنگ بزرگ سخن