شاطرخانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شاطِر/خانه/

اسم مرکب

شاطرخانه (دیوانی)‎

1. محل اجتماع شاطران در دربار. شاطر.

   حرم‌خانه ... شاطرخانه ... نقاره‌خانه ... را بیوتات سلطنتی می‌گفتند. «حمدالله مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن