شاطری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شاطِری/

حاصل مصدر

شاطریخ

1. عمل و شغل شاطر.

   توی این سفر، نانوایی وشاطری هم یاد گرفتم. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن