شترگلو

فارسی

(~. گَ)

صفت مرکب

1. آن چه که مانند گلوی شتر منحنی باشد.

اسم مرکب

1. راه آب زیرزمینی که با لوله یا تنبوشه‌های بزرگ در زیر نهر یا رودخانه به وسیلة دو چاه تعبیه کنند تا آب از یک سمت فرورود و از سمت دیگر بالا آید. چاه آب گیر را «نر» و چاه آب ده را «لاس» گویند، منگل.

منابع

• فرهنگ لغت معین